می رسم از تو به خودم، شکل لبخند تو شدم !(یاد مرحوم پدرم حبیب اله سریری)

هرجای این شهرو چشم میندازم

از تو ی چیزی یادگاری هست

حتی توی آروم ترین کافه چیزی برای بی قراری هست

هرجای این شهرو بی تو میگردم

با تو یه جوری خاطره دارم

وقتی که رفتی

جای تو عکساتو بغل کردم شاید تو قاب عکس تو جا شم

شاید یه روزی تو همین شهر و تو همین کافه سر این میز

چشماتو دیدم خوب شد حالم شاید یه روزی آخر پاییز

هوالمحبوب (خدا دوست داشتنی است)

با سلام

خیلی دوست داشتم از بزرگترین استاد فیزیکم که در واقع پدر مرحومم استاد حبیب اله سریری باشند یادی بکنم. ایشان همواره من را تشویق می کردند به گردآوری مطالب گوناگون و مفید در رابطه با کارم و تأکیدشان بر این بود: "هر کمی از هیچی بهتر است." منظورشان این بود که ضمن تخصص در کارم، در مورد حواشی و جوانب کارم که شاید زیاد تخصصی هم نباشد اطلاعات داشته باشم. حتّی اگر شده یک تعریف بسیار کوچک از مطلب مورد بحث. مثلاً رشتۀ من قدرت بود می گفتند در مورد وسایل مخابراتی و الکترونیکی و کامپیوتری هم یک سری تعریف های کلّی فرا بگیرم.

جالب است بدانید مغز اینشتین را هم که بررسی کرده اند متوجّه شده اند او هم از این قانون "هر کمی از هیچی بهتر است" پیروی می کرده، و سعی می کرده از هر چیزی کمی اطلاعات داشته باشه. تنوع داده های ورودی به مغزش و طبقه بندی آنها زیاد بوده. چون قسمت ورودی و طبقه بندی مغزش بیشترین فعّالیّت را نشان می داده. در هر صورت تعریف های زیادی برای IQ و EQ وجود دارد. قبلاً می گفتند هر که IQ بالایی داشته باشه یا خلّاق تر باشه در زندگی و جامعه موفق تر است. ولی الان می گویند هر که EQ بالایی داشته باشه موفق تره. یعنی همیشه خلاقیت زیاد لازم نیست. از همان داشته هایت به نحو احسنت استفاده کن. یا زود ویژگی های مثبت دیگران را تقلید کن و یاد بگیر. داشته های انسان، فقط هوش و خلاقیت و ابتکار نیست. می تواند تنوع اطلاعات باشد یا تنوع ارتباطات با مردم مختلف. EQ یعنی شخص بتونه عواطف خودش رو کنترل کنه زودرنج نباشه، زود عصبانی نشه. احساساتی مثل حسادت، عصبانیّت، ترسو و خجالتی بودن و باور نداشتن خود و . باید کنترل شوند. کسی که EQ بالایی داره این پارامترهای منفی که همه انسانها دارند رو کنترل می کنه و با همه مردم به نحو احسنت ارتباط برقرار می کنه و روابط عمومی خوبی داره. فرض کنید دو نفر مهندس که یکی خیلی خلّاق هست ولی روابط عمومی و ارتباطات خوبی نداره و دیگری که ابتکار نداره ولی روابط عمومی و ارتباطات و دوستان زیادی داره به یک مسأله فنی یکسانی برخورد می کنند، به نظر شما کدامیک زودتر و بهتر و مفیدتر مسأله را حل می کنند؟ مهندسی که ارتباطات زیادی داره با چند تلفن به دوستان مختلفش می تواند موفق تر باشد. یادآوری می کنم، سرمایۀ ما پولی که در جیب داریم نیست، بلکه ارتباطات موّفق و دایرۀ دوستان و آشنایان ما می باشد. در خاتمه باید بگم که در این مورد هم پدرم الگوی من هستند که همیشه خنده رو بودند و نصیحت می کردند که با مردم با محبّت برخورد کن، تا در زندگی موفق باشی.

                          "  یادش گرامی و روحش شاد "

 

ساخت اولین پنجره های شفاف تولیدکننده انرژی دنیا

این کشور تمام زباله خود را بازیافت و به انرژی تبدیل می کند!

بررسی برنامه رویائی امارت برای انتقال کوه یخی غول پیکر از قطب جنوب